niedziela, 12 stycznia 2014

Imiesłowy

W łacinie medycznej używa się dwóch rodzajów imiesłowów:

  • Participium praesentis activi (imiesłów czasu teraźniejszego, strona czynna)
  • Participium perfecti passivi (imiesłów czasu przeszłego, strona bierna)

Participium praesentis activi 

Tłumacząc na polski, są to imiesłowy zakończone na -ący (myślący), lub -ąc (myśląc)

W języku łacińskim, są charakterystycznie zakończone w nom. sin. - na -ans, albo -ens
np. exacerbans, antis - zaostrzający się
recurrens, entis - powracający

Odmieniają się według 3 deklinacji, typu samogłoskowego z wyjątkiem w acc. sin (-em zamiast -im) - jak przymiotniki 3 deklinacji.


Participium perfecti passivi 

Imiesłowy zakończone na -ny, -ty (wzięty, pominięty)

W języku łacińskim swoją formą przypominają przymiotniki odmieniające się według 2 i 1 grupy:
exacerbatus, a, um - zaostrzony
perforatus, a, um - przebity

Jak wcześniej wspomniane przymiotniki, te imiesłowy odmieniają się według 2 i 1 grupy w zależności od rodzaju określanego rzeczownika - męskiego, żeńskiego lub nijakiego.



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz